***
Միակիս Շատ երկար փորձեցիր համոզել , որ սիրում ես , Ու ես կյանքումս առաջին անգամ վստահեցի , առաջին անգամ հավատացի։ Վախերս թողեցի , դեպի քեզ ձգվեցի։ Սիրեցի քեզ ամբողջ սրտով , ու դաջեցի հոգուս մեջ։ Բայց դու խլեցիր ինձանից հավատս , իսկ առանց հավատ ապրելը անչափ դժվար է։ Դու կտրեցիր թևերս … Կոտրեցիր ինձ Հիմա մեկ չարանում եմ բոլորի ու աշխարհի վրա , մեկ էլ խիղճս տանջում է։ Մեղադրում եմ ինձ , իսկ հետո ` քեզ։ Նորից փակվել եմ իմ մեջ Ու հիմա չգիտեմ էլ ոնց եմ ապրելու , ոնց եմ նորից մեկին հավատալու։ 28.08.2017 01 ։ 30