среда, 15 февраля 2017 г.

Երանի……

***
Երանի մի օր զգամ, որ ափսոսացել ես
Ինձ այդքան հեշտ թողնելու համար,
Որ երազներում ինձ հանդիպել ես
Ու փորձել ես փոխել այդ օրը հիմար։
Ուզում եմ հավատալ, որ մի օր կհասկանաս,
Թե ինչքան ուժեղ ես ցավացրել հոգիս։
Երանի մի օր քամին շշնջա,
Որ խիղճդ տանջել է,
Որ սիրտդ կանչել է, 
Որ ձեռքդ սեղմել ես
Չզանգելու համար։
Երանի մի օր անձրևը պատմի,
Որ անչափ կարոտել ես։
Երանի մի օր ինձ թվա,
Որ անհոգ կեցվածքիդ ետևում
Դեռ թաքնված է սրտաբաց տղան,
Ով ցավում է ու դեռ հիշում,
Ով լուռ հետևում է
Ու չի մոռանում։
Երանի մի օր,
Երանի մի օր հայացքդ հուշի,
Որ ինքդ քեզ մեղադրել ես
Ինձ կորցնելու համար։
Երանի մի օր պատահական հանդիպելիս
Աչքերով ասես, ինչ այդպես էլ բառերով չասացիր։




15.02.2017 




воскресенье, 5 февраля 2017 г.

Я больше не люблю тебя...

Я больше не люблю тебя или люблю еще сильнее. 
Да и как я могу наверняка знать теперь? 
Я даже не знаю тебя. А ты меня. 
Но то, что я скучаю по тебе, никак не противоречит этому. 
В отличие от людей, которые твердят, что воспоминания со временем становятся тебе чужими, я все больше и больше вспоминаю разные мелочи...важные мелочи.
Я все еще скучаю по тебе, даже когда мне хорошо. 
Даже когда я расту и меняюсь, и принимаю этот мир. 
Ты все еще существуешь в моем сердце. 
Или там живет тот, кем ты был, тогда. Моим самым самым.
Тот, для которого я была любимой...Однажды.